نقش برجسته و مجسمه‌های تاریخی از جمله بزرگترین آثار تاریخی هستند که در سراسر جهان یافت می‌شوند. این آثار تاریخی به دلیل زیبایی، ارزش تاریخی و فرهنگی و هنری که دارند، در بسیاری از موارد برای جذب توریست و توسعه صنعت گردشگری استفاده می‌شوند.
نقش برجسته های تاریخی جهان، نمادهای بلندپایه فرهنگ و تمدن هر ملتی هستند. این نقش برجسته ها به عنوان شاهکارهای هنری، معماری و مذهبی باستان، نشان دهنده قدرتمندی و تأثیرگذاری که یک فرهنگ در جهان داشته است هستند. نقش برجسته های تاریخی جهان به دلیل زیبایی، ارزش هنری، باستان شناسی، و تأثیر تاریخی و فرهنگی آن‌ها، به دیدبان نسل‌های آینده تبدیل شده‌اند.
ایران دارای بسیاری از نقش برجسته‌های تاریخی و فرهنگی است که به عنوان نمادهای ملی و با ارزش جهانی شناخته می‌شوند.
تخت جمشید از بناهای باستانی ایران است که در نزدیکی شهر شیراز در استان فارس واقع شده است. این بنا از زمان شاهنشاه داریوش بزرگ (حدود ۲۵۰۰ سال پیش) ساخته شده و به خاطر معماری و هنر بسیار بالا، یکی از شگفت‌انگیزترین و برجسته‌ترین بناهای باستانی جهان به حساب می‌آید.
تخت جمشید، از نظر طول و عرض، بزرگترین بنای درباری ایران باستان است. قسمت اصلی بنا از سنگ های بلوری سفید با تزیینات به رنگ آبی و طلا ساخته شده و به نظر می‌آید که هیچ چیزی نمی‌تواند از زیبایی و شکوه وعظمت آن تقلید کند.
تخت جمشید به دو بخش اصلی تشکیل شده است: سالن جمشید و سالن نوشیروان. سالن جمشید که به نام شاهنشاهی جمشید نیز شناخته می‌شود، در زمان داریوش بزرگ ساخته شده و برای پذیرایی از مهمانان خارجی به کار گرفته می‌شد. این سالن حدود ۱۰۰ متر طول و ۱۵ متر ارتفاع دارد.
سالن نوشیروان که به نام سالن ۱۰۰ ستون نیز شناخته می‌شودکه به عنوان یک اقامتگاه استفاده می‌شده است. این سالن، در طول ۸۰ متر و عرض ۱۶ متر دارای ۱۰۰ ستون و ۳۶ درب است که به همراه تزئینات فراوان، این سالن را به یکی از شاهکارهای هنری دنیا تبدیل کرده است.
تخت جمشید یکی از بناهای باستانی مهم ایران است که به عنوان یکی از میراث‌های جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. هر ساله گردشگران زیادی از سراسر جهان به این بنای باستانی سفر می‌کنند تا شاهکاری از هنر و شکوه را نظاره گر باشند.
آرامگاه کورش بزرگ که مقبره کوروش دوم هخامنشی است، بنایی است بی‌پیرایه با معماری منحصربه‌فرد، که در فاصله حدود یک کیلومتری جنوب غربی کاخ‌های پاسارگاد قرار دارد. این بنا از همه سوی دشت مرغاب پیداست، به‌ویژه اگر از سمت جنوب غربی از راه باستانی گذر کنیم و از تنگه بلاغی وارد دشت شویم، نخستین چیزی که جلب توجه می‌کند آرامگاه کوروش است. این اثر در سال ۲۰۰۴ میلادی به عنوان زیر مجموعه پاسارگاد تحت شماره ۱۱۰۶ در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است.
آرامگاه کوروش تنها بنایی در پاسارگاد است که توصیف آن در منابع یونانی آمده‌است. از قدیمی‌ترین توصیف‌های مربوط به آرامگاه کوروش می‌توان به توصیف اریستوبولوس، یکی از همراهان اسکندر مقدونی در لشکرکشی‌اش به قلمرو هخامنشیان نام برد که توسط آریان در کتاب آناباسیس اسکندر بدین شکل ثبت شده‌است: قسمت‌های پایینی آرامگاه از سنگ‌هایی تشکیل شده بود که به شکل مربع بریده شده بودند و در کل یک قاعده مستطیلی شکل را تشکیل می‌دادند.
بالای آرامگاه یک اتاق سنگی بود که یک سقف و یک در داشت و به قدری باریک بود که یک مرد کوتاه قد به‌سختی می‌توانست داخل اتاق شود. در داخل اتاق یک تابوت طلایی وجود داشت که پیکر کوروش را در داخل آن قرار داده بودند. یک نیمکت نیز با پایه‌هایی از طلا در کنار تابوت قرار داشت. یک پرده بابلی پوشش آن (احتمالاً نیمکت) بود و کف اتاق نیز با فرش پوشانده شده بود. یک شنل آستین‌دار و سایر لباس‌های بابلی روی آن قرار داشتند.
شلوارها و جامه‌های مادی در اتاق یافت می‌شد، بعضی تیره و بعضی به رنگ‌های دیگر بودند. گردن‌بند، شمشیر، گوشواره‌های سنگی با تزیینات طلا و یک میز نیز در اتاق بودند. تابوت کوروش بین میز و نیمکت قرار داشت. در محوطه آرامگاه یک ساختمان کوچک برای روحانیون وجود داشت که وظیفه نگهداری آرامگاه کوروش را بر عهده داشتند.
https://naghshedel.ir/wp-content/uploads/2024/02/ماکت-دکوراتیو-توپ-جنگی-قدیمی.mp4 ماکت‌های دکوراتیو زیبایی و هنر در مقیاس کوچک مقدمه ماکت های دکوراتیو ماکت‌های دکوراتیو ، که به عنوان نمونه‌های
از آنجایی که برای ایجاد یک نقش برجسته احتیاج به یک سطح داریم و برجستگی ها باید روی آن بنا شود دیوار و جنس آن بعنوان بیس و زمینه پیش فرض موضوعیت پیدا می‌کند
در مقاله آموزش نقش برجسته توضیحات مختصری از انواع آن و نحوه اجرای آن‌ها را مطالعه می کنید
قبل از اینکه به واژه نقش برجسته مدرن بپردازیم لازم است تا به نقش برجسته های کهن و تاریخی گوشه چشمی بیندازیم .
شکل ، به محدوده مادی و هندسی یک جسم اتلاق می شود ، یعنی تمامیت سطح خارجی یک شیء ، شکل آن را می سازد.
در تکنیک حجاری با استفاده از قلم چکش قسمت های فرورفته را از سطح سنگ تراشیده و کم می گردد .
